Qui, the fuck, is Youp de la Barriere?

Het blijft genieten, dit nazomeren. Elke dag weer strakblauwe luchten en temperaturen die ’s morgens snel oplopen naar 24 - 27º en die alleen doorsneden worden door straaljagers van de Franse luchtmacht die kennelijk niet gebonden zijn aan milieuvoorschriften e.d. en heeeel laag overdenderen.Spectaculair; dat weer wel.
Je fietst eens naar de markt, of stoerder, naar een aanpalend dorp hoog op de berg, waar je heel hard voor moet werken. Een middag aan het strand en natuurlijk een beetje flaneren over de boulevard van St. Raphael, waar we een terrasje pakten en ons daar plotseling geconfronteerd zagen met Buckler! Gelukkig geen gezet mannetje in de buurt met een klein rond brilletje die je middels grove taal te kakken zet.
Natuurlijk zijn we ook in Grasse geweest en hebben daar aan zoveel bestoven papiertjes gesnuffeld dat we het reukspoor een beetje bijster waren. Even doorreizen naar St, Paul de Vence en genieten van de schoonheid van dat stadje. Verwondering over de hoeveelheid kunstgalleries die kennelijk allemaal kunnen bestaan. En ons weer verwonderen hoe druk het overal nog is. .In niets is duidelijk dat het naseizoen toch al een tijdje bezig is, of het moeten de vallende bladeren zijn en de kastanjes op de grond. En natuurlijk: geen kinderen met wie je het zwembad moet delen. Je kunt zomaar je baantjes trekken in absolute rust. ’s Morgens blijft het ook lang heel rustig op de camping; iedereen blijft rustig uitslapen en wachten tot de zon meer kracht krijgt en je weer in korte broek naar buiten kunt.
Kortom: het is geen spectaculair leventje ( en dat is goed merkbaar want niemand reageert meer op onze berichtgeving) maar het is wel voor herhaling vatbaar.